nr.2 Oktober 2022

Op zondag 2 oktober ging de reis, via het pontje in Wijhe, naar Heerde, om een Neophema kweker te bezoeken, voor een artikel in het Duitse blad Neophema & Neopsephotus. Een speciaal blad dat twee keer per jaar uitkomt, de uitgever is Otto Lutz en de auteur Jörg Ehlenbröker. Het bezoek was gearrangeerd door Aschwin van den Berg, waarvoor dank, ook voor het kritisch lezen van het artikel wat betreft de verschillende mutaties. 

                                                                                                     

   

Het is een openbaring, als je zelf klein behuisd bent, om zoveel volières van een dergelijk formaat te zien,  waar de vogels naar hartenlust kunnen vliegen. Ze hebben hun vliegkunst niet verloren en bewegen soepel en elegant met hoge snelheid en corrigeren snel bij obstakels die ze tegenkomen. Prachtig om te zien. 

   

Het zijn niet alleen Neophema’s die hier rond vliegen; ook diverse grote parkieten, kakatoes, kippen, ganzen en een grote sint Bernard hond die volgens de vrouw des huizes al 2 jaar in training is maar enthousiast zijn eigen weg blijft gaat.

   

Naast de vluchten die deels overdekt zijn en de vogels beschermd tegen regen en wind, is er ook nog een ander vogelhok met enkele broedkooien, waar de vogels binnen zitten. Voor het huizen zijn nog een tweetal vijvers met koikarpers.

   

                                     

Bij een volgende gelegenheid moet ik nog eens kijken of ik de vogels in de vluchten anders kan fotograferen dan met de mobiel, mogelijk kan ik dit met de spotting scope (in combinatie met de mobiel) eens uitproberen. De grotendeels witte vogel is als ik het goed begrepen heb een dubbelfactorige gezoomde (DF) splendid. Alle vogels zijn splendids, een volgende keer worden andere Neophema soorten in beeld gebracht.

                                                                                 

Deze splendid man in de wildkleur blijft toch mijn favoriete kleur, ondanks dat hij nog niet helemaal op kleur is. Veel vogels die buiten zitten waren nog aan het ruien of met de jeugdrui bezig.

                                         

De betere vogels zijn voor het Duitse blad gebruikt, maar voor de lezers van mijn website, wil ik deze technisch mindere foto’s niet onthouden. Hier zien wij de grijze variant in opaline. De vogels zijn zo uit de volière in de fotokooi gezet en niet getraind.

                                                                   

De wildkleur in opaline met een Violetfactor, de vogel is nog zwaar inde rui en moet nog verder op kleur komen. Het lijkt of de vogel een lichte bindvlies ontsteking heeft opgelopen aan het oog.

     

De eerste foto is een blauwe variant, de andere drie is de blauwe mutatie in opaline, goed te zien door de witte rug.

   

De grijze mutatie laat een mooi contract zien tussen het grijs en de witte borst en buik.

   

Een mooie blauwborst splendid man, hier kan de violet factor ook nog in gekweekt worden waardoor het kleurcontrast nog iets intensiever oogt. Onderstaand ook enkele voorbeelden van de blauwe variant.

   

   

Nog een keer de opaline en grijze variant in beeld gebracht, leuk om van deze vogels ook een keer een artikel te maken. Hopelijk is het goed genoeg om gepubliceerd te worden. Zaterdag nog een bezoek brengen aan de PSC-show in Drachten en misschien zijn daar ook nog wel een paar leuke foto’s te schieten. 

   

 

 

 

 

  

Geef een reactie